Samsun’un İlkadım ilçesinde yer alan Bağdat Caddesi, 1960’lı yıllarda bölgenin sosyal yaşamını yansıtan, nostaljik izler taşıyan bir güzergâh olarak dikkat çekiyordu. Özellikle Kilise’den Subaşı’na inen yol, bu yıllarda hem mimari hem de kültürel dokusuyla öne çıkan bir bağlantı hattıydı.
Nostaljik Atmosfer
Dönemin şehir planlaması ve altyapı özellikleri gereği, Bağdat Caddesi, araç trafiğinin az olduğu, yaya geçişlerine daha fazla olanak sağlayan bir yapıya sahipti. Yol kenarlarında yer alan küçük dükkanlar, tek katlı ahşap evler ve caddenin çevresindeki doğal yeşillik, caddeyi adeta bir mahalle havasına bürüyordu. Subaşı yönüne inen yokuş ise, günümüzdeki yoğun yapılaşmaya kıyasla, o yıllarda daha sade ve huzurlu bir manzara sunuyordu.
Sosyal Yaşam ve Anılar
1960’larda bu güzergâh, mahalle halkının sosyal etkileşimde bulunduğu bir alan olarak kullanılıyordu. Bölgedeki kilise, yalnızca dini bir merkez değil, aynı zamanda sosyal birlikteliğin sembollerinden biriydi. Subaşı’na inen yol, mahalledeki pazarlar ve günlük ihtiyaçların karşılandığı bir geçiş noktası olarak ön plana çıkıyordu.
Bağdat Caddesi’nin Dönüşümü
Günümüzde İlkadım ilçesi ve çevresi, modern yapılaşmanın etkisiyle eski dokusundan bir hayli uzaklaşmış durumda. Ancak 1960’ların Bağdat Caddesi, o yıllarda yaşayanlar için sade ve huzurlu bir yaşam alanı olarak hafızalarda yer etmeye devam ediyor. Caddenin bu tarihi dönemi, Samsun’un gelişim sürecini anlamak için önemli bir kaynak oluşturuyor.
Bağdat Caddesi’nin 1960’lardaki nostaljik görünümü, bölgenin geçmişine dair bir pencere açarak, şimdiki yoğun kent yaşamından bir anlık da olsa uzaklaşma fırsatı sunuyor.
